maandag 27 februari 2012

Het grote excuses-vervang artikel

Vandaag een laat artikel. Een artikel waarin ik sorry zeg dat ik geen artikel heb geplaatst. Het artikel waarin ik uitleg dat ik het af en toe gewoon te druk heb, teveel dingen te doen heb die een hogere prioriteit hebben voor mij dan een artikel schrijven. Een artikel waarin ik uitleg dat mijn gezondheid niet perfect is en dat ik heel snel moe ben. Dit niet alleen door mijn gezondheid, maar ook door mijn pdd-nos, een autisme spectrum stoornis waar ik trouwens nog steeds geen artikel aan geweid heb, die er voor zorgt dat ik sneller moe ben dan de gemiddelde persoon omdat ik moeilijker prikkels kan verwerken. Iets wat er voor zorgt dat alles mij net wat meer moeite kost, iets wat vaak door iedereen herkenbaar gevonden wordt maar wat ik dan kennelijk (volgens de psychologen en psychiaters en het onderzoek dat dit heeft vast gesteld) toch wat meer heb. Iets wat er voor zorgt dat ik details zie en geen overzicht heb, iets wat er voor zorgt dat ik niet zo goed ben in plannen.

Dit is het artikel waarin ik uitleg dat ik het echt heel erg vervelend vind, nee, er gewoon kei hard van baal dat ik geen artikel heb kunnen schrijven en heb kunnen plaatsen op mijn blog. Natuurlijk zijn er ontelbaar veel blogs en websites waar je artikelen zoals op mijn blog kan vinden, dus wat maakt het ook uit dat ik een keer niet post? Maar ik vind het ook voor mijzelf vervelend. Ik had mijzelf voorgenomen om elke dag minstens 1 post te plaatsen. En natuurlijk kan ik niet altijd elke dag een artikel schrijven, maar dan moet ik maar vooruit werken. Daar ben ik ook nog steeds mee bezig, maar hoewel ik nu wel veel materiaal heb om artikels over te schrijven lukt het niet altijd om ook daadwerkelijk een artikel te schrijven. Ik ben gewoon te moe. Ik heb hoofdpijn, ik voel me niet zo fijn. Ik stress snel.

Nu wil ik helemaal niet zo dramatisch doen als dat het nu allemaal klinkt, ik bedoel, ik lig er ook weer niet wakker van, maar ik wilde het gewoon kwijt. Leven, gezondheid, school, dat gaat gewoon allemaal even voor. En dat weten jullie ook, en dat vinden jullie ook. Vandaar deze ene post, om even toch stiekem sorry te zeggen dat ik niets heb gepost. Een artikel zodat ik in de toekomst mij niet meer hoef te verontschuldigen, een artikel dat alle toekomstige excuses artikelen zal vervangen. Hoera, geen sorry artikeltjes meer! Fijn.

Stiekem wil ik er ook nog even een extra sorry in plakken hier, sorry dat ik niet altijd zo snel op reacties reageer. Ik vind het soms lastig, stel het uit, wil een leuk antwoord bedenken, mijn inbox is een grote jungle wat ik ook doe en nouja, ik vind dat soms gewoon moeilijk. Maar ik ben echt zo blij met jullie reacties! <3

Nu, ik ga even lekker tv kijken, mijn rugzak voor morgen inpakken, nog wat opruimen en dan heerlijk slapen. Ik heb echt slaap nodig. Ik snap niet wat mijn lichaam doet, maar ik heb echt veel slaap nodig. En dan ben ik alsnog helemaal kapot halverwege de dag. Ach ja dat hoort er nu eenmaal bij. Ik heb in ieder geval goede hoop dat alles helemaal in orde komt, dat ik ooit ook weer minder moe zal zijn. Ik ben bezig met mijn eetpatroon, met mijn levenswijze. Ik probeer gezonder te eten en wil ook meer gaan bewegen. Ik doe mijn best, en ik ben blij dat jullie dat zien.

Dankjulliewel, voor het lezen en de reacties en alles :)

Liefs